Bijna 15 jaar Schwarzwälders in de Achterhoek

Voorwoord

Wij ontvangen veel vragen van onze leden en van Nederlandse Schwarzwälder liefhebbers over hoe het staat met deze paarden in Nederland, wanneer er een stamboek komt, wanneer de Schwarzwälder zijn intrede in Nederland heeft gemaakt etc etc. Om een aantal van die vragen te beantwoorden hebben wij besloten om een stukje over de geschiedenis van de Schwarzwälder in Nederland, en dan specifiek in de Achterhoek, op papier te zetten.
Wij hopen dat na het lezen van dit verhaal het beeld over het ontstaan in Nederland verduidelijkt.
En dat het een ieder enthousiast heeft gemaakt voor het ras, zoals het ons destijds zo enorm geënthousiasmeerd heeft .
Wij, René van Dijk en Bert Peppelman zijn al vrienden vanaf 1986.
We zaten beide in het bestuur van de SFVN en vonden het  erg leuk om dit artikel te schrijven.

Wij hebben vanaf 2001 veel goede contacten opgebouwd in Duitsland en vele paarden en veulens gekocht (altijd met eigendomspapieren) en met een gezondheidscertificaat vanaf 2007. Met wij bedoelen we hier meerdere mensen,  dus ook de mensen waarvoor we bemiddeld hebben.

 

 

 

Het begin.

Foto 2 veulens

René is, met vrienden, in september 2001 voor de 1e keer naar het Rossfest in St. Märgen geweest en daar gecharmeerd geraakt van de  Schwarzwälder Fuchs. Terug in Holland heeft hij direct tegen Bert gezegd: “Zulke paarden komen hier ook!” Familie van René in Duitsland is destijds benaderd en zijn aan het zoeken gezet zij kwamen terecht bij Jakob Joussen (hengstenhouder en eigenaar van de goedgekeurde hengsten Ravel, Milan en Remy) waar René in 2001, 2 veulens heeft gekocht voor €1500,- per stuk. Begin 2002, na een ongeluk in de wei, hebben we 1 van de veulens helaas moeten laten inslapen.

De Jan plezierOp zoek naar een jaarling hengst kwam René via Jakob Joussen terecht bij Frits Büderer in het Schwarzwald, vice-voorzitter van het stamboek aldaar. René heeft toen een jaarling gekocht en ging naar huis met een uitnodiging om naar de jaarlijkse veulenkeuring te komen, het 2e weekend van augustus. Inmiddels kreeg René ook een tip van Jakob dat er bij Johnny Tange in de Harz een span hengsten, van 4 en 6 jaar te koop stond. Wij zijn toen samen naar de Harz gegaan, er niet aan denkend dat daar een pak sneeuw lag en we dus uren vertraging hadden. Het was echter zeker de moeite waard. Het waren 2 schitterende hengsten die voor promotie van het ras in Nederland uitermate geschikt waren. Dhr. Tange was teven eigenaar van de goedgekeurde hengst Widokind. Niek Peppelman, zoon van Bert startte daarop met beiden hengsten in de marathon en deden hun dienst voor de “wagen de “Jan Plezier

Augustus 2003
De jaarlijkse veulenkeuring in Kohlenbach. Keuringsterrein KohlenbachOp vrijdagochtend vroeg vertrok René met Bert, Niek en Bertus (buurman van Bert en Niek). We hebben overnacht in  het ‘Freiamterhof’ van de fam. De Haas.Vrijdags aan het einde van de dag zijn we naar Frits Büderer gereden, maar hij bleek al in Kohlenbach te zijn om het keuringsterrein op te bouwen.
De vrouw van Frits heeft ons vervolgens uitgelegd hoe we daar moesten komen. We troffen een mooi, vlak veld tussen de bergen aan met een grote feesttent erop en meer dan voldoende bier.

Op zaterdagmorgen begon de keuring van ±50 veulens. Deze dag kochten Niek en Bert een veulen, een merrieveulen van Feldsee. René had zijn zinnen echter ook gezet op een Feldsee veulen, de kampioen van de merrieveulens. Uiteindelijk, na heel wat bier en schnaps, is dit veulen om 1 uur ’s nachts achter de tent gekocht.
Aan deze koop hebben wij een heel goed contact overgehouden met de fam. Kuri, wat in dit hele verhaal terug zal komen. Gekochte 2 veulens Bert en NickIn de loop van zaterdagmiddag werden wij aangeklampt door een ouder iemand die gehoord had dat wij veulens zochten en bood ons zijn merrieveulen aan. Aangezien wij aan het bier zaten, bood Bertus aan om te gaan kijken en René gaf hem zijn autosleutels. Niek ging met hem mee en de drie heren gingen er vandoor. Zowel Bertus als Niek spraken geen woord Duits. Het  veulen stond bij August Walter in St. Peter. Na 2 uur kwamen Bertus en Niek terug. Bertus met de woorden: “Ik  geloof dat ik een veulen heb gekocht.”De hengstveulens kostten destijds €1250,- tot €1500,- en de merrieveulens €2000,- tot €3000,- Telefoonnummers werden uitgewisseld en een aanbetaling gedaan. We spraken af dat we ze eind september komen ophalen. De verkopers hadden eerst geïnformeerd bij hun voorzitter en deze vertelde hen garant te staan dat alles netjes afgehandeld zou worden.Vanaf dat moment hebben we nooit problemen gehad met het kopen van veulens of paarden. Voor geld is toch altijd alles te koop?

Rocco en Falco

 

Eind 2003 bedachten Bert en Niek zich dat ze eigenlijk wel 2 hengstveulens wilden kopen. We hebben toen Wili Kuri hierover opgebeld en eind januari 2004 hebben we 2 hengstveulens opgehaald, Rocco en Falco. Beiden zijn nog in het bezit van leden van onze vereniging. In het voorjaar van 2004 hebben we een merrie gekocht in de Harz. In juli van dat jaar verscheen het blad ‘Het Bit’, waarin een artikel over de Schwarzwälder Fuchs stond. In augustus 2004 zijn we weer naar de veulenkeuring geweest. Inmiddels gingen er meer mensen mee en werden er 6 veulens gekocht.

November 2004: Paard en Koets Den Bosch. Hier promoten we de Schwarzwälder Fuchs. In onze stand stonden 2 hengstveulens die gekocht werden door een hoefsmid uit Zeeland.
In ons showblok reden Niek Peppelman en Theo van Arem een aangespannen pas de deux. Ook reed Niek, verkleed in tirolerpak, de Hongaarse post.

Op 9 december 2004 werd René 50 jaar en op zijn uitnodiging kwamen de voorzitter (Wili Kuri) en vice-voorzitter (Frits Büderer) uit het Schwarzwald met hun vrouwen naar Varsseveld. Onze contacten waren zo goed, dat zij zelfs op de verjaardag van René kwamen.

Omdat er inmiddels meerdere Schwarzwälders naar Nederland kwamen, hebben wij bekeken of het mogelijk was een stamboek op te richten. Dit gaf echter toen nog zoveel problemen dat we dat op de lange baan hebben geschoven.

Rambo en Rico
Begin 2005 hebben we Rondo en Bubbi verkocht naar Amerika. Rondo als hengst en Bubbi als ruin. Op dat moment werd René door de koper van dit span gevraagd om naar een jonge merrie uit te kijken en deze hebben we ook aangeschaft voor Amerika.  Nadat later geïnformeerd was of alles in orde was met de paarden, bleek dat de merrie gebruikt werd voor embryotransplantatie en gekoppeld was aan de hengst Rondo.
Na deze mooie verkoop hebben we via Marbach, hauptgestüt van de Schwarzwalder hengsten,  2, 3-jarige hengsten aangeschaft, een mooi span. Dit waren Rambo en Rico, beide zonen van vader Retter.

 

 

Maart 2005: onze 1e Schwarzwälder show bij Stal Hofs. Een heel middagvullend programma met live muziek. Al met al een heel groot succes. Aan de hand hiervan zijn meerdere shows gegeven. In de tussentijd gingen onze bezoeken naar het Schwarzwald gewoon door.

 

 

 

 

Naast de paarden, begonnen inmiddels ook de honden ook een rol in het verhaal te spelen. Omdat Frits Büderer mooie Zwitserse Senner honden fokte.  Menig pup heeft dankzij onze contacten zijn weg naar Nederland gevonden.  Nieuwe eigenaren hebben de honden zelf opgehaald.

 

 

November 2005
2e keer Paard en Koets. Hier showden we vier hengsten naast elkaar, aangespannen voor de strijdwagen. Het aanspannen zelf was al een Oefenen met de strijdwagenspektakel op zich.  Ook dat jaar hadden we weer een mooie stand met veel bekijks van de bezoekers.

Begin 2006
Voor de 2e maal houden we een Schwarzwäldershow waarbij we de demonstratie met de strijdwagen uitgebreid hebben door een motor over de paarden te laten springen. Dit is overigens bedacht door Gert Hofs, want met zulke brave paarden moest dit volgens hem wel lukken.

Tijdens deze show was het bezoekersaantal nog groter dan het jaar ervoor. Helaas kun je niet alle Schwarzwäldliefhebbers op die dag begroeten. Als je dan al jaren op zoek bent naar een Schwarzwälder, was dit dé gelegenheid geweest, want in principe waren alle paarden te koop en werd er ook een veulen geveild.

Er zijn  op die dag door een andere Schwarzwälder-eigenaar 6 veulens ingebracht voor de verkoop. Ook de goedgekeurde hengst Ravel, van Jakob Joussen, werd deze middag geshowd. Aan dit optreden met de strijdwagen en de motor hebben we vele demonstraties overgehouden, namelijk op het Drielandenpunt in Limburg, op het Hippisch Festijn, het evenement tuigpaarden Ambt-Delden, bij de Marathon van koetsiersvereniging In ’t Tuug en op de kerstshow bij Meyer.

April 2006
Op een avond werd René gebeld vanuit Borken (Duitsland) met de informatie dat zij een koudbloedendag gingen organiseren met een Race onder het zadel. Ze hadden ook  van de strijdwagen gehoord en vroegen of wij een demo wilden geven en mee wilden doen met de Race.

Wij gingen er vanuit dat meerdere koudbloeden tegen elkaar zouden racen waaronder één Schwarzwälder van ons.
Daar aangekomen bleek dat ze ingepland hadden dat deze 4 hengsten tegen elkaar zouden lopen. Wij hadden maar 1 amazone, 1 zadel en hoofdstel mee, maar zij konden wel wat regelen. Uiteindelijk 4 paarden opgezadeld wat nogal wat voeten in de aarde had, daar 2 van deze hengsten amper zadelmak waren (soms beter dat je dat niet ter plekke vermeld). Uiteindelijk 4 ruiters: Angelique van Arem met Moritz, Niek pakte natuurlijk de grootste lastpak Max en dan 2 Duitse ruiters die Rambo en Rico reden.  Bij de baan aangekomen zagen we een mooie 400 meter baan afgezet in wit hout. Men wilde dat wij ons opstelden op 1 lijn en dan starten. De hoeven vlogen in het rond en het leek de starter dan ook beter er een vliegende start van te maken (oh wat waren wij blij!). Toen het schot viel gingen er 3 paarden de goede kant uit, behalve Max met Niek. Zij gingen tegen de klok in. De starter riep nog: “Wir haben ein falsh fahrer!”, maar er was niets meer aan te doen. Al met al liep het goed af en hebben we aan het eind van de dag de hengsten nog voor de strijdwagen laten zien.

Augustus 2006
Door connecties kwam er interesse vanuit Amerika voor Rambo en Rico. Deze paarden zijn toen ook naar Amerika vertrokken. Denk nu niet dat deze paarden wereldprijzen opbrachten, want het zijn natuurlijk geen sportpaarden. Toen was de tijd met demonstraties geven ook eigenlijk ten einde.

In september 2006 hebben we veulens in Kohlenbach opgehaald en voor Bert een ‘leiterwagen’ (zie foto). Met deze wagen werd vroeger al het boerenwerk gedaan.Een leiterwagen

De jaren erna zijn eigenlijk wat rustiger verlopen, en zijn er meer jonge dan volwassen paarden aangeschaft. Natuurlijk hebben we onze contacten wel behouden en de jaarlijkse keuringen gewoon bezocht.

In 2007 is René met Gert Hofs naar de Bodensee geweest en heeft Gert een jonge hengst aangeschaft, nu genaamd Majoor.
In 2008 werd Majoor goedgekeurd en liep daarna zijn leistungsprufung met een hoog aantal punten, namelijk 8.23. De hoogste score in dat jaar.

Wij hebben contact opgenomen met Harrie van Rossum.  Hij gaf aan het vreemd te vinden dat bij hun niet bekend was dat er in de Achterhoek meer Schwarzwälders en ook liefhebbers waren. Bert kreeg het verzoek om voor een gesprek langs te komen.
Gert Hofs was ook bereid een paar keer mee te komen als ondersteuning vanwege zijn lange ervaring als hengstenhouder.

Falco op latere leeftijdHet bestuur is verder gegaan om erkenning te krijgen als stamboek, wat tot op heden helaas nog steeds niet mogelijk is gebleken. Als wij alle paarden, maar zeker de merries, in beeld zouden hebben, denken wij dat wij inmiddels aan het aantal voldoen. De volgende hindernis is toch wel het inteeltpercentage.

Eén van de eerste activiteiten hierna was een dag bij Jos Houwen in Wanssum waarbij Bep Kraut (voormalig bestuurslid SFVN) de paarden (Schwarzwälders) die daar waren beoordeelde met tekst en uitleg.

Bep en Frans komen wij al vanaf de eerste dag tegen in het Schwarzwäld.
Waar wij nog wel graag een biertje in de tent gingen drinken, bleven zij langs de lijn en bekeken elk veulen, kortom liefhebbers in hart en nieren.

In 2014 organiseerde de SFVN de eerste officiële stamboek opname in samenwerking met het stamboek van Nordrhein Westfalen.

Vanaf 2017 zijn wij een samenwerking met het stamboek van Niedersachsen für kaltblutpaarden  aangegaan.

Uiteindelijk  heeft de Verenging dit verder opgenomen en is het een officiële veulenkeuring en stamboekopname deze wordt jaarlijks in September gehouden bij HC de Achterhoek in IJzerlo.

Wij hopen als vereniging en bestuur nog vele leuke activiteiten te kunnen organiseren.  Het kan zijn dat enkele jaartallen niet helemaal kloppen, onze excuses hiervoor.

Terug naar het verhalenoverzicht


Rabella

geplaatst 5 januari 2019
Begin 2018 waren we op zoek naar een paard dat een echte ‘gewichtsdrager’ is en daarbij ook erg braaf. Dit omdat wij binnen ons reïntegratiebedrijf met paardencoaching mensen ook af en toe óp het paard willen laten zitten of liggen. Meestal is paardencoaching vanaf de grond, maar voor mensen met trauma of hechtingsstoornis is het heel effectief om ze op het paard te laten zitten of liggen. Maar daarvoor moest het dus wel een stevig, sterk en vooral ook braaf paard zijn.

In mei 2018 hebben wij Rabella overgenomen van Fred en Bela van der Burg, bij wie ze als veulen geboren is. Bij het eerste contact met Rabella sprak haar uitstraling en manier van contact maken ons erg aan. Ook over haar werklustige houding en manier van doen, waren we zeer enthousiast. Eenmaal bij ons op stal bleek ze uitermate geschikt voor de coaching. Van al onze clienten kiezen de meeste mensen voor Rabella, met name door haar sterke en mooie uitstraling.

Als rijpaard vordert ze gestaag en kan ik al een leuke L-proef met haar rijden. Vanuit mijn ervaring met de Academische Rijkunst leert ze de dressuuroefeningen eerst vanuit het grondwerk aan, waarna ze het onder het zadel ook feilloos oppikt.

Op de galopbaan laat ze zich niet kennen ten opzichte van onze eventingpaarden. Alleen na twee rondjes zeggen we wel alvast dat we gewonnen hebben en dat het genoeg is geweest. Ook doen we wekelijks mee aan de springles en moet ik haar inmiddels inhouden voor een hindernis, omdat ze anders te enthousiast wordt.

Kortom, we zijn dolgelukkig met Rabella en hebben een ‘gouden paard’ aan haar.

Sylvia Bosveld & Paul Tonino
www.caprillicoaching.nl


Ilonka Schram en Thijs Geraedts, tevreden Fuchs bezitters

Via deze weg willen wij graag de Schwarzwälder Fuchs Vereniging Nederland bedanken, en in het bijzonder Bert Peppelman omdat hij ons een geweldige mooie en lieve Schwarzwälder verkocht heeft waar wij heel blij mee zijn!

Zoals de meesten onder jullie weten is onze Schwarzwälder ruin (zoon van Federsee) vorig jaar op zesjarige leeftijd overleden en dit heeft ons veel verdriet gedaan. Men zegt: Eens een Schwarzwälder, altijd een Schwarzwälder, en dat gezegde klopt helemaal!

Onze zoektocht begon op Internet, maar daar waren we zo uitgekeken. We kwamen op het idee om de vereniging te bellen en kwamen bij Bert Peppelman terecht. We zochten eigenlijk naar een ruin en Bert heeft ons toen verschillende telefoonnummers gegeven. Helaas waren de meesten nog onbeleerd en nog heel jong. Een paar dagen later belde Bert ons op met de vraag of het ook een merrie mocht zijn. Ja, waarom ook niet dachten wij.

Bert zelf had er een te koop en heeft ons een aantal foto’s van Resi (dochter van Feldsee) doorgestuurd. Resi had alleen dubbelspan gelopen en Bert ging samen met zijn zoon Niek peppelman kijken hoe ze zou lopen in enkelspan. Dit pakte ze gelukkig heel goed op. Was dit niet naar behoren gegaan dan had Bert haar niet aan ons verkocht omdat hij er voor 100 procent achter wilde staan om ons een goed paard te verkopen.

Wij zijn gauw genoeg afgereisd naar Sinderen waar we Resi konden bekijken en ze beviel ons meteen!

Toen we daar waren werd ze op ons verzoek ingespannen en hebben toen een ritje gemaakt met Bert en Niek. We waren onder de indruk en hebben haar toen ook meteen gekocht. Bert Peppelman en Rene van Dijk waren zo vriendelijk om Resi naar ons toe te brengen.

Bent u op zoek naar een Schwarzwälder Fuchs en zoekt u een vertrouwd adres dan kunnen wij u Bert Peppelman en Rene van Dijk ten zeerste aanraden! Mensen met hart en ziel voor dit bijzondere ras!

Terug naar het verhalenoverzicht


Peter van de Ree en Maureen Smit stellen Ramon aan u voor:

Ramon (Ravel x Mandy van Milan)
Geboren op 01-05-2014

Ik zal Ramon eens aan jullie voorstellen. Officiële naam is Raymond, zoon van Ravel. Geboren 1-5-2014. Hij is bij ons gekomen nadat ik mijn vorige paard na een stom ongeluk heb moeten laten inslapen, dat was augustus 2015. Sinds die tijd lekker met hem bezig geweest om hem op te voeden, waar gelukkig zijn vorige eigenaars ook al heel goed mee bezig zijn geweest. We proberen hem zo veel mogelijk mee te nemen naar van alles, zodat hij went aan de trailer en de kar. We zijn dan ook zeker van plan om met hem mee te gaan doen aan activiteiten. We willen proberen om hem deze zomer rustig aan de kar te laten wennen en voorzichtig korte ritjes met hem te maken. We nemen hem regelmatig mee als we met onze fjord met de kar gaan rijden. dit vind hij erg leuk.

Voorlopig zullen we nog zonder hem komen, maar eens komt de dag dat we met hem mee gaan doen aan de activiteiten.

Tot ziens

Peter van de Ree en Maureen Smit


Juul Poels vertelt over Fee

Fee (Riegel x Fränzi)
Geboren op 11-04-2003

Na jaren geen paard te hebben gehad begon het enkele jaren geleden toch wel weer erg te kriebelen. Echter mijn woonomstandigheden zijn niet zodanig dat ik net als vroeger thuis een paard aan huis kon houden. Dat was wel een van de grote maren…
Ook was er veel minder tijd, met een werkend leven, een klein bedrijfje ernaast en vijf sporthonden blijft er weinig ruimte over. Daarom wilde ik zeker geen paard meer wat dagelijks gereden moest worden. Nee gewoon een paard dat je met regelmaat uit de stal of wei haalt en leuke dingen mee kan doen. Tja en wat moest het dan worden.

Jaren geleden zag ik op de grens van Zwitserland en Duitsland een paar prachtige donkere paarden staan met prachtige witte manen. Bij thuiskomst zocht ik dit op, maar bleef twijfelen of het Süddeutsch Kaltblut was, Noriker of Schwarzwälder. Maar het lot tart niet en op de een of andere manier kwam ik toch weer met de Schwarzwälder in contact. Wat een leuk paardje, en wat veelzijdig. Het leek me wel wat.

Bij Equitana in Essen zag ik ze ook weer en sprak uitgebreid met de vereniging. Voorjaar 2015 zette ik een berichtje op Facebook en de uitnodigingen om paarden te komen kijken stroomden binnen. Mensen die paarden te koop aanboden, maar ook mensen waar ik gewoon een kijkje kon komen nemen op stal. En zo ging ik drie dagen op pad, zo’n 20 adressen op pad en ja jullie raden het al veel te weinig tijd om alles te bezichtigen. Bij onbekende maar enthousiaste Fuchs liefhebbers was ik te gast. Ik mocht rijden en mennen. Zelfs met een tweespan en in de bergen is dat wel effe een ander verhaal dan in het vlakke Nederland. Merries, hengsten, veulens het was geweldig. Met de vele indrukken in mijn hoofd ging ik naar huis. Paste dit paard bij mij en wat wilde ik dan?

Thuis gekomen moest ik er nog een aantal dagen over nadenken. Ja dit ras paste wel bij mij, maar wat zocht ik dan? Als dochter van een paardenfokker moest het natuurlijk wel een merrie worden. Maximaal 8 jaar dacht ik en bij voorkeur bereden en beleerd voor de koets. Toen moest ik het hele rijtje van te koop aangeboden paarden weer doorlopen. Zat daar iets tussen voor mij of moest ik nog verder zoeken. Uiteindelijk viel mijn keuze op Fee, een merrie van 12 jaar, gefokt door de familie Granacher in Waldshut-Tiengen, of zou het Nelly worden, een vierjarige merrie gefokt door Solbach, die stond in de Eifel. Nou dit vond ik wel een lastige, beide merries stonden mij zeer aan, maar eentje stond wel heel ver weg en was toch wel wat ouder dan ik had gepland. De ander stond vlakbij, maar voor mijn gevoel nog wat te jong/onervaren. Op een gegeven moment was ik er met anderen over aan het praten. Jeetje weet echt niet welke van de twee het beste is voor mij. Waarop mijn kennis zei: “Wat wil je dan?”. Nou ik wil thuis komen van het werk, naar de stal gaan en gaan rijden of gaan koetsen. Waarop mijn kennis zei: “Nou dan weet je toch je keuze!” Ja dat was zo en zo kwam Fee in mijn leven.

10 Juli ben ik naar Wildshut gereden, overnacht en op 11 juli zijn we samen terug naar huis gereden. Na een rit van 11 uur stond ze op de pensionstal, nog geen twee minuten fietsen van mij vandaan. En wat heeft ze een flexibiliteit. Wat heeft ze zich goed aangepast, wat doet ze het goed. We rijden, gaan mennen en afgelopen weekend zijn we gaan boomslepen. Ze is vlijtig, zeer actief EN hoogzwanger. Eind april verwacht ze een veulen van Maitanz. SPANNEND……..

Juul Poels, Ittervoort


Gerrie van den Berg – Hovestad trots op Fenne

Dit zijn een paar foto’s van Fenne, dat ze door een meisje onder het zadel wordt gereden, en nog voor de wagen met een proefje in Lommel van de zomer. En naast mijn vriend in Bennekom met de keuring. Ik heb Fenne eind april 2008 samen met mijn overleden man gekocht.

In 2009 heb ik samen met Nico Avezaath uit Maurik een paar lessen haar voor de kar gezet. Ze leerde heel snel en was koel in haar hoofd om langs de wegen in Lienden te gaan. Samen met een bijrijder ben ik het met haar gaan rijden, mijn man was toen al overleden in juli 2009. Nu ga ik wel 2x in de week recreatie rijden of soms een proefje. En er komt soms iemand om onder het zadel te rijden.

Het is een heel lief dier, maar ook ze is ook goed voorwaarts, is ook zo gezegd atletisch. rondom rollen op achter benen staan omhoog en 4 benen van de grond. Dat is echt mooi op te zien hoe ze met mijn kleine shet aan het spelen is. Ja de eerste keuring wat was dat een mooie dag, en dan ook nog 4e te worden van de 34 paardjes.

Vriendelijke groet,

Gerrie van den Berg – Hovestad

Alexandra Welling verslaafd aan haar Schwarzwälder Fuchs Morena

Hierbij een kleine inleiding hoe de verslaving van een Schwarzwälder Fuchs tot stand kwam.
Ik heb sinds 1998 een super lieve en voor mij een super top merrie. Zij is een haflinger merrie van de oude stempel en zij wordt in april 2013 24 jaar! Zij is in top conditie en gaat jaarlijks met mij tweemaal op paarden vierdaagse vakantie. Haar naam is Demy en heeft echt wel ‘laten we zeggen’ karakter. Haar nee is echt nee, maar wel super eerlijk! Na 15 jaar heb ik dat boek wel gelezen en weet wat zij doet en zeer zeker kan, en zij weet wat ik wil van haar.

Ik heb altijd op een pensionstalling gestaan en had alleen Demy. Sinds 5 jaar heb ik een eigen stadsweide gekregen in Almere-Haven. Ik heb hier 13 jaar voor ingeschreven gestaan. En eindelijk kreeg ik de kans om mij in te schrijven. Gelukkig werd ik ingeloot! om een stuk grasland van 2500 m2 klaar te maken om daar een stadsweide te creëren. Samen met mijn man gingen we aan de slag.

Omheining regelen, stal zoeken voor twee paarden, tja nu had ik de kans! Ik heb eerst een KWPN paardje erbij gehad, maar wij hadden geen klik. Zij is naar een vriendin van mij gegaan en ik ging op zoek naar A een haflinger maar dan net ff groter dan een haflinger, en B een Noriker. In ieder geval moet het een koel braaf en mooi type zijn. Met wel de contrasten van een haflinger. Bruin met witte manen. Ik ben gaan snuffelen op internet en kwam bij toeval een Schwarzwälder Fuchs tegen. Wist helemaal niet wat voor een karakter, of type ik hierbij kon verwachten. Dus je snapt het al…. ik raakte helemaal verliefd op de Schwarzwälder Fuchs en tja het zoeken naar een merrie was begonnen.

Via marktplaats vond ik Mona. Zij was twee-en-een half jaar oud. Ik zei tegen mijn man die wil ik. Zogezegd zo gedaan. We hebben een afspraak gemaakt voor kennis te maken en daar aangekomen was zij het voor mij. Best stout maar ook tegelijk super braaf echt jong. Mona ging mee en liep gewoon de trailer op, geweldig! Alleen Mona was geen leuke naam. Mijn man zei laten wij er re tussen plaatsen. Nu heet zij Morena. Morena is met drie jaar western ingereden het leek wel of ze met zadel geboren is. Inmiddels wordt zij zes en gaat het buiten rijden leren, want dat gaat niet helemaal zo als het moet. Zij gaat de taak van Demy (haflinger) overnemen en dan gaat zij met mij twee keer per jaar mee naar de paarden vierdaagse in Epe (juni) en Zorgvlied Drenthe (september). En dan gemiddeld 35 km per dag. Heerlijk om nu al naar uit te kijken!

Ik zal nooit meer anders willen als een Schwarzwälder Fuchs. Zij is koeler dan een haflinger…Een Schwarzwälder Fuchs is helemaal TOP!!!! Inmiddels is de eerste keuring geweest van de Schwarzwälder Fuchs en Morena is op de vijfde plaats geplaatst.

Alexandra Welling


Ali de Raaf en haar Boris

geplaatst 23 januari 2016

Boris
Geboren in mei 2007

Boris wordt in mei 9 jaar. Hij is nu 5 jaar bij mij. Hij was voor de kar beleerd maar verder niet. Ik heb toen ik op wintersport was mijn eerste Schwarzwälder gezien en was gelijk enthousiast.

We hebben hem op mijn verjaardag opgehaald uit Stokkum. Ik had alleen men ervaring met mijn 2 shetlanders en vond het nodig om het men bewijs te halen. Daar heb ik veel geleerd en had ook wat extra lessen nodig om het bewijs enkel en tweespan te halen.

Wat doen we zoal: men les, tochten rijden, ook vierdaagse van Dwingeloo en Zorgvlied. Op de camping staat hij voor de boerenkar en rijden we tochtjes met gasten en vooral kinderen. We gaan dan naar het dorp en dan kunnen de mensen boodschappen doen en wij wachten op de brink.

We rijden met verstandelijk beperkte mensen en zij mogen dan mennen. We hebben 3 keer clinic ploegen gedaan, clinic bomen slepen en een volle maan tocht over de hei. Thuis maakt hij met de cultivator de rijbak los.

Verder mendurence gereden wat hij heel goed deed, hij loopt voor de arrenslee, ringsteken en marathon rijden. Marathon rijden is eerst dressuurproef dan vaardigheid dan weg traject daarna de hindernissen. Dit doet Boris wel, maar in een heel rustig tempo. Wij zijn ook naar Ameland geweest en daar marathon gereden. We hebben 5 hindernissen gereden toen had hij geen zin meer… Boris kan ook onder het zadel. Binnenkort willen we een paar dressuurproeven rijden kijken of hij L haalt. Dan heb ik nog een westernzadel en daar heeft een kennis hem western mee gereden.

Ali de Raaf


The story of Rabella, ons 1e Schwarzwälder Fuchs veulen

geplaatst op 23 januari 2016

Rabella (Don Olewo x Robin van Feldsee)
Geboren op 06-07-2013

Na lang na denken!!!!  Tja, wij willen graag een veulentje bij onze merrie Robin (Feldsee x Ravel).

Maar hoe ga je dat aanpakken? Want waar zijn Schwarzwälder Fuchsen in Nederland? We hebben eerst gemaild naar de Schwarzwälder Fuchs Vereniging en Marja de Bruijn met de vraag welke hengst zouden wij kunnen gebruiken met de bloedlijn van onze merrie. Veel informatie gekregen van beiden. Alleen de meeste hengsten zitten in Zuid-Duitsland (Marbach) en in Midden-Duitsland (NRW) en Noord-Duitsland (Niedersachsen). Wij wonen zelf in Oost-Groningen. En bijna alle hengsten is natuurlijke dekking, tja dat is voor ons ook wat lastig omdat wij dan wel erg ver moesten reizen en dat vonden wij geen goede optie.

Dus wij gingen zoeken bij Stammbuch für Kaltblutpferde Niedersachsen. Nu waren daar 3 hengsten:
• Don Olewo (Donnergroll-Freischütz)
• Feuerstein (Federsee-Wilderer)
• Moritz B (Moritz-Widukind)

Helaas was dit dekstation in Uetze en dat was voor ons nog 5 uur reizen met trailer en merrie, helaas ook geen goede optie. Maar er was ook KI en toen besloten om daarvoor te gaan.

Met de hengst Don Olewo, dat kon ook precies met onze bloedlijn want een D-lijn kwam niet in onze merrie haar voor- en ouders voor. Nu het volgende traject: onze merrie is zeer slecht zichtbaar hengstig. In overleg met dierenarts haar laten scannen hoever zij in de hengstigheid was. De 1e keer was het eitje erg klein, 2 weken later nog eens kijken. Tja helaas toen was er geen eitje meer te bekennen. Na 14 dagen weer laten scannen, want ik zag nog steeds geen hengstige merrie, het eitje was 3 cm. Weer overleg en over 5 dagen weer scannen. Ondertussen allerlei informatie ingewonnen bij de hengstenboer natuurlijk. En ja hóór het eitje was 4 á 5 cm.

Dierenarts zegt: direct de hengstenboer bellen en ze moeten het sperma direct op sturen. Wij de hengstenboer gebeld en ze gingen het op sturen. Dit alles is gebeurd van 9.00 uur in de ochtend en wij maar wachten op de het pakketje uit Duitsland. Om 18.00 uur nog niks binnen. Wij weer bellen en zij vertelde zodra het kan sturen wij het op. Nu kan het per koerier redelijk snel gaan dachten wij. Om 23.00 uur belt de dierenarts heb jij al en pakketje uit Duitsland ? Nee nog steeds niks, Tjee wat nu!!!!!!!. Overleg met dierenarts: wanneer het binnenkomt dan komen wij direct, ook midden in nacht. Wij zijn gaan slapen tot de volgende ochtend 7.00 uur. Nog steeds geen pakketje uit Duitsland. Weer gebeld met de hengstenboer. Nu bleek dat het sperma eerst onderzocht en goedgekeurd moest worden voordat het verstuurd kon worden omdat het verse sperma was. Wij hadden begrepen dat het diepvriessperma was. Dit noemen wij een beginnersfoutje!!!!

Uiteindelijk is het sperma aangekomen. In overleg met dierenarts merrie nogmaals gescand. En ja hóór eitjes waren verdwenen, dat heet echt balen. Maar nu het volgende probleem waar laten we het sperma?????? Wij hebben echt een super dierenartsenpraktijk want iedereen was erbij betrokken. De dierenartsassistente kende een hengstenboer waar het sperma in de diepvries mocht om even te gaan logeren.

Gelukkig wisten wij nu meer van de hengstigheid cyclus af en konden nu beter inschatten wanneer het eitje voldoende rijp was om haar te laten insemineren. Op 25 juli 2012 is Robin geïnsemineerd en toen moesten we nog 20 dagen wachten om te scannen of ze daadwerkelijk drachtig is.

Helemaal blij ze was drachtig en nu nog 11 maanden wachten. Dus wij hadden gehoopt dat het eind juni geboren zou worden maar we moesten even geduld hebben want op 6 juli 2013 is Rabella geboren een mooi merrieveulen. Rabella wordt dit jaar 3 en dan gaan we naar de keuring in Uelsen. Hopelijk hebben we het goed gedaan en wordt onze inspanning beloond. Groetjes, Fred en Bela van der Burg.