Op zaterdag 11 augustus was het de beurt aan Waldkirch-Kohlenbach om 38 veulens aan het oog van de jury voor te stellen. Het weer was prachtig en het bleef gedurende de hele dag warm, met een verkoelend wolkje in de middag. In Waldkirch-Kohlenbach zijn er 11 veulens met goud bekroond. De punten worden onderverdeeld in Zilver en Goud. Zilver betekend 28-33.5 punten en goud is 34 punten en meer.

Dit jaar was goed te zien dat de verandering van het type Schwarzwälder, die enkele jaren geleden is ingezet van werkpaard naar meer rijpaard) goed tot uitdrukking kwam in de gefokte veulens. Het exterieur heeft over het algemeen een wat luxere uitstraling maar aan de bewegingen wordt nog gewerkt. De jury was zeer tevreden over de kwaliteit van de aangeleverde veulens.

Als bestuur van de SFVN hebben we met verschillende mensen contacten onderhouden en we hebben een verkennend gesprek gehad met de vertegenwoordiging van Landgestüt Marbach. Zij waren zeer content met de aanwezigheid van Nederlandse fokkers die serieus met de toekomst van de Schwarzwälder Fuchs bezig zijn. In de toekomst willen wij de banden met Marbach verder aanhalen en wellicht samen met hen tot een betere samenwerking met betrekking tot het fokken.

Ook in Waldkirch-Kohlenbach was een leger aan vrijwilligers die voor het eten en drinken zorgde. Op zaterdagavond was er zoals altijd een feestavond waar iedereen zich in de overvolle tent tegoed kon doen aan bier en schnaps en gezelligheid. Dit jaar werd de avond opgeluisterd door Martin Wangler alias “Fidelius Waldvogel”, een lokale komiek die in bijna onverstaanbaar plaatselijk dialect een conference gaf. De avond was een groot succes en tot in de late uurtjes was het heel gezellig.

Op zondag 12 augustus was er op het keuringsterrein een showprogramma, waar tientallen Fuchsen onder het zadel en aangespannen konden worden bewonderd.

Hieronder is ook het verslag van Jo Derikx te lezen. Jo is ook mee geweest naar deze keuring.

Hier een kort verslag van de veulenkeuring uit de kern van de fokkerij.

Het aan reizen op de vrijdag verliep niet zoals ik gehoopt had, 2 maal file. Vertraging dik 2,5 uur. Hierdoor kwam ik behoorlijk laat bij het hotel. Nadat ik me gemeld had bij de receptie mocht ik gelijk aan schuiven bij de al eerder aangekomen SFVN leden. Na wat nagepraat te hebben over de reis en de paarden thuis, ging ik vroeg naar bed want zaterdagmorgen om exact 9.00 uur begint de veulenkeuring.

Het keuringsterrein ligt maar 150 meter van het hotel, je kunt het niet beter treffen. Het terrein ligt in een prachtig dal. Een mooie omgeving en alleen daarom zou je er een bezoek moeten brengen. Wat verder opvalt is dat het terrein heel eenvoudig maar doeltreffend is ingericht zeker als je kijkt hoe de merries en veulens worden gestald. Precies om 9.00 uur werd gestart met de eerste merries en veulens. Dit ging door tot circa 12.00 uur, zodat een ieder wat kon eten en drinken. Het weer was prachtig, op de zondag, zelfs 38 graden. Als je erbij wil horen in het Schwarzwäld op zonnige dagen, dan moet je wel een strohoed dragen.

Er werden circa 40 veulens getoond waarvan er circa 10 mochten terug komen voor de finale. Omstreeks 16.00 uur werd de uitslag bekend gemaakt van de kampioen. De keuringscommissie vertelde dat dit nog niet alles over toekomst zegt. Er kan nog zoveel gebeuren en er zijn grote verschillen in leeftijden van de veulens en die vallen op deze leeftijd heel erg op. Wat mij zelf opviel is dat de merries over het algemeen niet zo groot waren en de veulens van de middaggroep in mijn ogen de betere waren.

De kledij van de voordragers is hier heel verschillend, modern of oud. Volgens mij mag het allemaal en het is ook nog een mooi gezicht. Je ziet blauwe kiel, zwarte broek en rode zakdoek. Of de moderne versie: zwarte broek, witte -, bruine – of zwarte polo en zwarte bodywarmer.

Zaterdagavond gingen we gezamenlijk uit eten, dit hadden we vrijdagavond afgesproken.

De zondag stond in het teken van het showen van de Schwarwälder en zijn vaardigheden. Vele aspecten kwamen aan bod zoals: voltige, carrousel, Hongaarse post, mennen en vele andere dingen. Een ding miste ik wel in dit bosrijk gebied, namelijk boomslepen. Na afloop en tussendoor kon je nog wat na praten met de fokkers en liefhebbers van dit paardenras.

Maandagmorgen terugreis naar huis gemaakt, deze keer verliep alles zonder problemen.

Al met al een mooie ervaring in prachtige omgeving en zeker de moeite waard om te bezoeken, want waar zie je zovele Schwarzwälder paarden als hier. Twee keuringen vlak bij elkaar met circa 100 veulens.

Jo Derikx